စာဖက္ေနရင္းကေနထျပီး အေပၚတက္လုိ
က္ေအာက္ဆင္းလိုက္ေရခဲ ့ေသတၱာကုိ ဖြင္ ့လုိက ္ပိတ္လုိက္ ၊ပုံမွန္ထုိင္ေနက် စာဖက္ေနက်ေနရာေလးကုိသြားျပီးစာ အုပ္ကုိအသာေလး ဖြင္ ့ၾကည္ ့တယ္ျပီးေတာ ့ျပန္ေခါက္ထားလုိက္တယ္။ ေဩာ္... .ကၽြန္ေတာ္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ့လုိ ့စဥ္းစားမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုခုစာစားခ်င္ေနတယ္ ဗုိက္မဆာေပမယ္ ့ခံတြင္းပ်က္ေနသလုိခံစားမိတယ္။ျ ပန္စဥး္စားမိတယ္ ..ေစာနားကမွ မယ္ေဒါနာ စားျပီးတဲ ့အျပင္မေက်နပ္ေသးလုိ ့အိမ္မွာ လည္း ဟင္းစုံ အသားစုံနဲ ့စားခဲ ့ေသးတာပဲ ့။ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွ်တမ္းတေနတာပါလဲ ့ဟု ပီတာလင္းတစ္ေယာက္ဆိတ္ျငိမ္စြာခု ံေပၚတြင္ထုိင္လွ်က္ေျခတင္ခြကာ ဦးေခါင္းေပၚလက္တင္ရင္း ငယ္စဥ္ကေလးဘဝကုိျပန္လည္တမ္းတ လြမ္းဆြတ္မိေလသည္။ သူထုိင္ေနတဲ ့ထုိင္ခုံရဲ ့ေရွ ့တည္ ့တည္ ့တုိင္ကပ္နာရီေလးကုိၾကည္ ့ေငးရင္း အခ်ိန္ဆုိတာ ဘယ္သူမွ တားလုိ ့မရသလုိ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ခုိင္းလုိ ့လည္းမရဘူး။ ေရာက္ခ်င္လြန္းလွတဲ ့အခ်ိန္ေတြကိုလည္း ျမန္ျမန္ဆြဲ ့ယူလုိ ့မရပါလားဆုိျပီး နာရီကုိကုိင္ ကာ လက္တန္ေလးတြကုိ ေရွ ့တုိးေနာက္တြန္း လုပ္ေနရင္း ..ေဩာ္.. ငယ္ငယ္တုန္းက အိမ္ေလးမွာ ညီအကုိေမာင္ႏွမေတြနဲ စုံညီ ျမိန္ရႈိက္လွတဲ ့ထမင္းဝုိင္ေလး အခု အခ်ိန္မွာ ျပန္ ရႏိုု င္ခြင္ ့ရွိမယ္ဆုိရင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ ့ဆုိျပီး ေနာက္တြန္းျပန္ထိုင္ကာ အေတြးထဲ ့လုံးဝနစ္မြန္းသြားေလသည္။
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
အဲဒီအခ်ိန္ကသီတင္းကၽြတ္ရာသီေလးေ
တကြန္ကြန္၊တကြန္ကြန္ ျမည္ေနေသာဖုန္းသံေၾကာင္း ပီတာလင္းေလးတစ္ေယာက္ ဇက္ေမွ်ာေန ေသာစိတ္ကူးယဥ္မွ ရုတ္တရက္ဖုန္းကုိကုိင္ကာ..
ၾကဳိးစားပါအုံးမယ္။ အမွားရွိတာေလးေတြျပင္ဖက္ေပးပါ။
********ဖက္ရႈသူတုိင္း မိသားစုေပ်ာ္ရြင္မႈကုိ အျပည္ ့အဝရရွိႏုိင္ၾကပါေစ။***********
No comments:
Post a Comment