ခြင္ ့ျပဳရမယ္ ့ႏုတ္ဆက္ခ်ိန္ေလးေတြ

Hold a friend's hand through times of trial,
let her find love through a hug and a smile;
But also know when it is time to let go ---
For each and every one of us must learn to grow. ( Sharon A. Heilbrunn)

အခက္အခဲေတြ ရင္ဆုိင္ရခ်ိန္မွာ သူရဲ႕လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားေပးပါ ...
ကိုယ့္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၲာေတြကို ကိုယ့္ရဲ႕ ၾကင္နာမႈေတြနဲ႔ အၿပံဳးေတြကေနတဆင့္ သူခံစားနုိင္ပါေစ ..
ဒါေပမဲ့ သူ႕ကို သြားခြင့္ေပးရေတာ့မဲ့ အခ်ိန္တစ္ခုကိုေရာက္တဲ့အခါ ကိုယ္ရင့္က်က္ေအာင္ သင္ယူတတ္ဖို႔ သတိရပါ။

သူမနဲ႔ ေမာ္လီ သည္ စားအတူတူ၊ သြားအတူတူ ( သူ႕အိမ္ ကိုယ့္အိမ္မခြဲျခား .. သူ႕မိဘက ကိုယ့္မိဘ ျဖစ္ေနခဲ့ေသာ) အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္။ သူမကို ျမင္ရင္ ေမာ္လီရွိေၾကာင္း သိႏုိင္သလို၊ ေမာ္လီ့ကို ေတြ႕ရင္ သူမ ပါၿပီးသားပဲ ဆိုတာ ေျပာစရာမလိုေသာ အခ်က္။

ႏွစ္ေယာက္သား တဟီးဟီး တဟားဟား နဲ႔ ( အတန္းထဲမွာလဲ အတန္းထဲမွာမို႔လို႔ ၊ ကင္န္တင္းမွာလဲ ကင္န္တင္းမွာမို႔လို႔ ေနရာတကာ ..) အာက်ယ္လြန္းေတာ့ ဆရာမေတြက သူမတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို ( ၆ တန္းႏွစ္ အေရာက္မွာ) ပံုစံေပးေတာ့တာပဲ။ သူမတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို တတန္းထဲ အတူတက္ခြင့္မေပးေတာ့။

ဘာျဖစ္ေသးတံုး .. မႈပါဘူး။ အတန္းဆင္းတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေတြ႕၊ ညဘက္ေရာက္ရင္ ဖံုးနဲ႔ အလြမ္းသယ္။ သူမတို႔ ခင္မင္မႈေတြ မပ်က္။ အရင္လိုပဲ။ (၇ တန္းေရာက္ေတာ့) ေမာ္လီေရာ သူမေရာ အတန္းသစ္မွာ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြရၾကၿပီ။ ထမင္းစားခ်ိန္ေတြလဲ မတူေတာ့ သိပ္မေတြ႕ၾကေတာ့။ အေခၚအေျပာ နည္းလာတယ္။ ဆရာမေတြက သူမတို႔နွစ္ေယာက္ကို စမ္းသပ္ေနၾကသလိုလို ...

ဒီလိုနဲ႔ ( တခါတေလ လမ္းမွာေတြ႕လို႔ စကားရပ္ေျပာေနတံုး) သူ႕ သူငယ္ခ်င္းက လာေခၚသြားလိုက္၊ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းက ၾကားျဖတ္လုိက္နဲ႔ ... သူမ ... ေမာ္လီနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အထီးက်န္မႈ၊ အပယ္ခံရမႈ၊ လ်စ္လ်ဴရႈမႈ .. စသျဖင့္ ခံစားလာရၿပီ။ စိတ္ထဲ ေနရတာ မေကာင္းေတာ့။ ဟိုတံုးက ဒီေလာက္ရင္းႏွီးခဲ့ၾကတာ .. ဒီေလာက္ျဖစ္ သြားဖုိ႔ လိုမယ္မထင္။ သူမ ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္။ ေမာ္လီနဲ႔ စကားေျပာမွျဖစ္ေတာ့မယ္။

ညက်ေတာ့ ေမာ္လီ့ဆီ သူမ ဖံုးဆက္တယ္။ သူမရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြေျပာခ်ိန္မွာ .. ေမာ္လီရဲ႕ ရိႈက္သံေတြကိုလဲ ၾကားလိုက္ရတယ္။ အို .. ၾကည့္စမ္း .. သူလဲ သူမလို စြန္႔ပယ္ခံထားရတယ္လို႔ ခံစားေနရတာပါလား .... ႏွစ္ေယာက္သား ေျဖရွင္းခ်က္မ်ားစြာနဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြ ဖြင့္ဟၿပီးခ်ိန္မွာ သူမေဘးနားမွာ တစ္ရႈးေတြ အပံုလိုက္ .. ငိုထားတာေလ ..

အဲ့ဒီေန႔ရဲ႕ ေနာက္ရက္မ်ားစြာမွာ သူမကလဲ သူမ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြနဲ႔ပဲ ။ ေမာ္လီကလဲ သူ႕အေပါင္းအသင္း ေတြနဲ႔သူ။ သူမတို႔ေတြ အတူတကြ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတဲ့ အတိတ္ေတြကို ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ခဲ့။ ရင္ထဲမွာ တန္ဖိုးထားဆဲ။

ဒီေန႔ .. သူမ အဲ့ဒီအခ်ိန္ေတြကို အၿပံဳးေတြနဲ႔ ျပန္လွည့္ၾကည့္ႏုိင္ခဲ့ၿပီ။ ေမာ္လီနဲ႔ သူမ အတန္းတူတူ ျပန္တက္ၾက ရျပန္ၿပီ။ ဆရာမေတြလဲ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ စကားသံေတြရဲ႕ ဒဏ္ေတြကို ျပန္ခံစားရျပန္ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ စာဖတ္သူ သိရဲ႕လား .. ေမာ္လီနဲ႔ သူမ သူငယ္ခ်င္းအဆင့္ မဟုတ္ေတာ့ပါ .. ညီအစ္မေတြသဖြယ္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။ ေသြးသားရင္းခ်ာ သဖြယ္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။ သူမတုိ႔ေတြ စာအတူတူက်က္ဆဲ၊ အတူတူ ရယ္ေမာၾကဆဲ၊ ေသာကေတြကို အတူတူ မွ်ေ၀ၾကဆဲ ....

သူမ ေမာ္လီ့ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ခဲ့။ အဲ့ဒီလိုပဲ သူေပးခဲ့တဲ့ ဘ၀အတြက္ အေရးႀကီးဆုံး သင္ခန္းစာတစ္ခုကိုလဲ အေလးအနက္ထားမိဆဲ ..

" အခ်ိန္ေတြ ေျပာင္းလဲေနတယ္။ အရာ၀တၴဳေတြလဲ ေျပာင္းလဲေနတယ္။ လူေတြလဲ ေျပာင္းလဲေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ .. အဲ့ဒီ အေျပာင္းအလဲဟာ အတိတ္ကို ေမ့့ပစ္ရမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္လို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ဘ၀နဲ႔သူ၊ ကိုယ့္ဘ၀န႔ဲကိုယ္ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနၾကဦးမွာပဲ ျဖစ္သလို အမွတ္တရေတြကိုလဲ တန္ဖိုးထားဆဲျဖစ္တယ္လို႔ ရိုးရိုးေလး ဆိုလိုတာပဲ။"



Cinderella
Ref: Choices by Alica M.Boxler ( Chicken Soup for Teenage Soul II)