ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း တံခါးကုိ ဖြင့္ မယ္ ့ေသာခ်က္သုံးမ်ိဳး

"ေအာင္ျမင္ျခင္းက ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ ့အဓိက ေသာခ်က္မဟုတ္ဘူး။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ကသာလွ်င္ေအာင္ျမင္ျခင္း
ရဲ ့အဓိက ေသာခ်က္ျဖစ္တယ္" လုိ ့Albert Schweitzer ကေျပာထားတာရွိပါတယ္။   ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကုိ
မႏွစ္သက္တဲ ့လူ မရွိသေလာက္ရွားပါး တယ္။ အဲဒီ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ကုိ ေနရာအနံ ့ နည္းမ်ိဳးစုံ ရွာေဖြ
ၾကတယ္ မဟုတ္ဘူးလား? တခ်ိဳ ့က ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကုိ စာအုပ္စာေပ ေတြမွာရွာ ေဖြ ေတြ ့ရွိခဲ ့ၾကတယ္။
တစ္ခ်ိဳ ့က်ေတာ ့ ကိုယ္ခ်စ္တဲ ့သူဆီမွာ ရွိတယ္လုိ ့ေကာက္ခ်က္ခ် ၾကတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္
ေအာင္ထားဖုိ ့နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး သုံးလုိ ့ရပါတယ္။ ရုိးရွင္းျပီး ထာဝရ တည္ျမဲမယ္ ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈက ဘုရား
သခင္ဆီမွာရွိပါတယ္။ ကုိယ္ ့ကုိယ္ကုိ ခ်စ္ျခင္း၊ ဝန္ခံျခင္း၊ ႏွင့္ သူတစ္ပါးကုိ ခြင္ ့လႊတ္တက္ျခင္းစတဲ ့
အရာေတြက ရုိးရွင္းျပီး လူတုိင္းလုပ္ႏုိင္တဲ ့အရာေတြပါ။

 လူတုိင္း ကုိယ္ ့ကုိယ္ကုိ မခ်စ္တက္ၾကဘူး။
သူက်ေတာ ့ဘာပဲ ဝတ္ဝတ္ လုိက္တယ္၊ သူ ့လက္ညုိး ကသြယ္လုိက္တာ၊ သူ ့လုိမွ အရပ္မရွည္တာ၊
ေျခတလုံး သာသြယ္ ခဲ ့မယ္ဆုိရင္ ငါဘာမွ မလုိေတာ ့ဘူး စသည္ျဖင္ ့ ကုိယ့္ ကုိယ္ကုိ မေက်နပ္တဲ့
စကားလုံးေတြ သုံးႏႈန္းျပီး ေျပာဆုိတက္ၾကတာ လူတုိင္း လုိလုိပါပဲ။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ခ်စ္တက္တာဟာ
ေပ်ာ္ရႊင္ဖုိ ့နည္းလမ္း တစ္လမ္းရွာေတြ ့တာျဖစ္တယ္။  "ဘုရားသခင္သည္ မိမိ္္သ႑န္ေတာ္ႏွင္ ့အညီ
လူကုိဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။...ဘုရားသခင္၏ ပုံသ႑န္ေတာ္ ႏွင္ ့အညီ လူေယာက်္ား၊ မိန္းမ ကုိဖန္ဆင္း
ျပီးလွ်င္...(ကမၻဦးက်မ္း ၁း ၂၆, ၂၇)။" ဘုရားသခင္ က သူ ့ရဲ ့သ႑န္ေတာ္ အတုိင္း က်ေနာ္တုိ ့လူသား
ေတြ ကုိဖန္ဆင္းထားပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့လူေတြအတြက္ မင္းသမီး၊ မင္းသားေတြက ကုိပုိေခ်ာတယ္လုိ ့
ထင္ၾကပါလိမ့္ မယ္။ ဒါေပမယ္ ့ဘုရားသခင္ အတြက္ေတာ ့က်ေနာ္တုိ ့တစ္ေယာက္စီတုိင္းက ေခ်ာေမာ
လွပေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင္ ့လဲဆုိေတာ ့က်ေနာ္တုိ ့ဟာ ဘုရား သခင္ရဲ ့Masterpiece (လက္ရာေတာ္)
ျဖစ္တယ္။ ဧဖက္ဩဝါဒစာ ၂း ၁၀ ကဒီလုိေျပာထားပါေသးတယ္, "သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ေျပာင္
ေျမာက္ေသာလက္ရာေတာ္...။" က်ေနာ္တုိ ့ခႏၵာကုိယ္ ဟာ ဘုရားသခင္ကုိယ္တုိင္ လုပ္ထားတဲ ့အရာ
ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့ဝတ္တဲ ့အဝတ္ေတြ ေကာ္လံေတြမွာMade in USA, Made in China စသည္ျဖင္ ့
ေတြ ့ရပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္ ့တုိ ့လူသားေတြ က်ေတာ ့Made in Heaven ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္က
က်ေနာ္တုိ ့ကုိၾကည္ ့ျပီး "အဲဒါ ငါ ့လက္ရာ၊ ငါ ့သမီး၊ ငါ့သား" လုိ ့ ျပဳံးျပေနတာျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တုိ ့ဟာ
က်ေနာ္တုိ ့ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ေပးေစတဲ ့ေသာခ်က္တစ္ခုျဖစ္တယ္။

 ေနာက္တစ္ခုက ဝန္ခံတာျဖစ္တယ္။
ေကာင္းတာ လုပ္တဲ ့အခ်ိန္မွာ "အဲဒါ က်မ၊က်ေနာ္ လုပ္တာလုိ ့က်ေနာ္တုိ့ဝန္ခံတက္ၾကေပမယ္ ့
အမွားလုပ္ ခဲ့ မိတဲ ့အခ်ိန္မွာ ဝန္မခံ ခ်င္ၾကပါဘူး။ ဝန္ခံတဲ ့ေနရာမွာ Sorry (ေတာင္းပန္ပါတယ္)
ဆုိတဲ ့စကားလုံးက အင္မတန္ အေရးၾကီးတဲ ့စကားလုံးပါ။ Sorry ဆုိတာ အမွားလုပ္တဲ ့လူအတြက္
ပဲ မဟုတ္ပါဘူး။ အမွား မလုပ္တဲ ့လူလည္းသုံးလုိ ့ရပါတယ္။  Sorry ဆိုတာ အမွားလုပ္ခဲ ့မိလုိ ့
ေတာင္းပန္တဲ ့အခ်ိန္မွာ သုံးလုိ ့ရသလုိ အမွားလုပ္မိမွာစုိးလုိ ့ၾကဳိ တင္ေျပာဆုိတဲ ့ေနရာမွာလည္း အသုံး
ျပဳေျပာဆုိလုိ ့ရပါတယ္။ ကန္ ့သတ္မထားပါဘူး။ရွင္ေယာဟန္ ပဌမေစာင္ ၁း ၉ မွာ, "ကုိယ္အျပစ္တုိ ့ကုိ
ေဘာ္ျပေတာင္းပန္လွ်င္၊ ငါတုိ ့အျပစ္မ်ားကုိ လႊတ္၍ ဒုစရုိက္ ရွိသမွ်ႏွင္ ့ကင္းေစျခင္းငါ..." လုိ ့ေရးထား
ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့ဘယ္လို မွ ျပန္ဆယ္လုိ ့မရတဲ ့အျပစ္ေတြ ေတာင္ ဘုရားသခင္ေရွ ့မွာအျပစ္ကုိ
ဝန္ခံရင္ ဘုရားသခင္က အျပစ္လႊတ္ေပးေသးတာပဲ။  ေတာင္းပန္တယ္ ဆုိတာ ကုိယ္ ့ရင္ထဲက ဝန္ထုပ္
ဝန္ပုိးေတြ ကုိ လႊတ္ခ် လုိက္တာျဖစ္ပါတယ္။

  ျပီးေတာ ့ ခြင္ ့လႊတ္ျခင္းက က်ေနာ္တုိ ့ရဲ ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ

ဖြင္ ့ေပးတဲ ့အဓိက ေသာခ်က္ တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ "အၾကိမ္ ခုနစ္ဆယ္ ခုနစ္လီ ေျမာက္ ေအာင္ လႊတ္
ရမည္..." လုိ ့ ရွင္မာႆဲ ၁၈း ၂၂ မွာဆုိထားပါတယ္။ ဘယ္လုိလုိ ့ဒီေလာက္မ်ားမ်ား ခြင့္လႊတ္ရမလဲ?
ဘယ္လုိလုိ ့ျဖစ္ႏုိင္မလဲလုိ ့ေမးစရာပါ။ ဒါေပမယ္ ့ က်ေနာ္တုိ ့လူသားေတြ က အဲဒီအၾကိမ္ေပါင္းထက္
မက အျပစ္လႊတ္ျခင္းခံရတာျဖစ္ပါတယ္။ သူတစ္ပါး ခြင့္လႊတ္တာဟာ အေၾကြး ဆပ္တာနဲ ့တူပါတယ္။ 

ကုိယ္ ့ကုိယ္ကုိ ခ်စ္တက္မယ္၊ ဝန္ခံတက္မယ္၊ ျပီးေတာ ့သူတစ္ပါး ကုိခြင္ ့လႊတ္ တက္မယ္ ဆုိရင္
က်ေနာ္တုိ ့ေန ့စဥ္ အသက္သာ ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ေတြ ျပည္ ့ဝျပီး က်ေနာ္တုိ ့မ်က္ႏွာ မွာ အျပဳံးပန္း
ေတြ ေဝဆာေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။